30 april

Hallo lieve mensen, hier ben ik alweer! Ben de berg opgeklommen naar Foncebadon en heb mijn wasje nu tussen de ruines hangen en het droogt hier lekker door de harde wind. Het is wel koud, maar in de herberg waar ik toevallig ben beland, heb ik prachtige, zelfgebreide handschoenen gekocht! Kan ik morgenvroeg mijn stokkies goed vasthouden zonder koude vingers! Want morgenvroeg gaan we met een aantal mensen vroeg uit de veren om bij het Cruz de Hero te zijn als de zon opkomt: heel speciaal voor veel mensen omdat het een belangrijk punt is, waar mensen stenen of andere dingen achterlaten met een speciale bedoeling. Stenen, die hun zorgen en problemen die ze hadden, symbolisch achterlaten of afsluiten. Ook herdenken mensen geliefden die zijn overleden en daarom iets spaciaals achterlaten. ik heb over een amerikaanse vrouw verteld, die een steen bij zich had , die haar zoon gervonden had. En die zoon is verongelukt in Rome en ze wil die steen daar dus achterlaten.We zijn vanmorgen vroeg op weg gegaan naar het volgende dorp om daar te ontbijten. Bars nog dicht. Op een bankje voor een kerkje , uit de wind, even beiscuitjes en wat water. . . En verder. Na 3 uur lopen het volgende dorpje waar het ontbijt lekker smaakte en verdiend had. Daar vond bernhard een portemonnee met veel geld, passen , creditkaart, enz. Hij voelde direct wat degene moest voelen als ze het zou ontdekken! En we kwamen er achter, dat de vrouw naast me zat in de bar. Er zaten visitekaartjes in van haar en daarop het tel. nr van Bernhard geschreven. Achtergelaten in de bar en gezegd dat we naar Foncebadon gingen. Als we haar daar niet zouden vinden namen we de portemonnee verder mee tot Ponferrada en daar dan naar de politie. Maar we kwamen Foncebadon binnen en kwamen de vrouw tegen van wie we dachten dat de portemonnee zou zijn. Bernhard zei alleen ; ich habe was du sugst en ze barste in tranen uit! Ze was al bijna bij Cruz de hero geweest toen ze ontdekte dat ze hem was verloren. Ze was nu op weg naar de bar waar ze het laatst was. Ze vloog ons om de nek en zei dat er nog angels bestonden en dat we dat waren. Ze sloeg een kruis om te bedanken en ze wilde eerst wat met ons drinken, voor ze verder ging. Daardoor kwamen we in deze herberg, waar ik binnenkwam met een heel fijn en warm gevoel. ik zei tehgen bernhard, hier slaap ik vannacht! Oh.. dan blijf ik hier ook maar, dus hier zit ik nu achter de PC om weer een berichtje naar feestvierens nederland te schrijven. Want het is koninginnedag en mooi weer hoorde ik van Bennie. Hier zijn we op 1420 mtr hoogte en af en toe komen er sneeuwvlokjes voorbij waaien. Verder is het tot nu toe droog. Ik hoorde ook vanmorgen de koekoek alweer, en die kreeg verdorie elke keer ook nog gelijk! Hij zal hier boven op de berg wel niet zitten, haha; veel te koud! Ik ben blij dat mijn wasje lekker wappert in de wind; wat kun je toch gelukkig worden van kleine dingen! En de dag is in ieder geval goed, door de goede daad. Ja zo zie maar weer, je weet nooit wat de dag brengt en wat je meemaakt! Henk je hebt je aubade vanmorgen ook weer gehad en wens je een fijne verjaardag vandaag! Verder ook iedereen de groetjes van Annelies